data publikacji: 19 marca 2006, dodał: Łukasz 719 odsłon

Program F3A Klub 2006-2007

W związku z zatwierdzeniem nowego programu F3A-Klub, zamieszczamy przedruk nowego programu i przepisów autorstwa Piotra Urbańskiego. Projekt ten był konsultowany z pozostałymi zawodnikami i sędziami F3A. Obowiązuje od sezonu 2006.

Nowy program różni się od starego głównie tym, że stanowi wiązankę figur, a nie pojedyncze figury. Zawiera kilka figur ze starego programu i kilka nowych. Dla zupełnych nowicjuszy w akrobacji może stanowić problem wykonanie całej wiązanki. Powinni więc uczyć się figur pojedynczo (ale w odpowiadających im strefach, a nie na środku) a następnie zaczynając od pierwszej, dodawać kolejne, łącząc je w wiązankę.


KLASA F3A – KLUB – MODELE AKROBACYJNE ZDALNIE STEROWANE

REGULAMIN



  1. Cel zawodów
  2. Rodzaje zawodów
  3. Warunki udziału w zawodach
  4. Przepisy techniczne i sportowe

PROGRAM KLUB 2006-2007

  1. Start
  2. Wznoszenie pod kątem 45 stopni z pełną beczką
  3. Wywrót
  4. Dwie beczki
  5. Przewrót
  6. Dwie pętle wewnętrzne
  7. Pół odwróconej ósemki kubańskiej
  8. Lot odwrócony
  9. Immelman
  10. Pętla zewnętrzna w dół
  11. Pół pętli zewnętrznej w dół z półbeczką
  12. Ósemka kubańska
  13. Pół pętli kwadratowej w górę z półbeczką
  14. Dwie zwitki korkociągu
  15. Lądowanie
Program F3A klub 2006-2007

Program F3A klub 2006-2007


  1. Cel zawodów
    1. Rozwijanie i upowszechnianie zawodów modeli akrobacyjnych zdalnie sterowanych jako jednej z popularnych dziedzin sportu modelarskiego i rekreacji.
    2. Umożliwienie początkującym modelarzom – pilotom modeli akrobacyjnych zdalnie sterowanych udziału w zawodach sportowych.
    3. Podnoszenie i doskonalenie poziomu pilotowania modeli akrobacyjnych zdalnie sterowanych w celu umożliwienia nawiązania równorzędnego współzawodnictwa sportowego z zawodnikami startującymi w klasie mistrzowskiej F3A (formuła mistrzostw świata).
  2. Rodzaje zawodów
    1. Klubowe, międzyklubowe, okręgowe.
    2. Ogólnopolskie zaliczane do Pucharu Polski.
    3. Mistrzostwa Polski Juniorów. Tytuły mistrza i wicemistrzów będą przyznane, jeżeli w Mistrzostwach Polski zostało sklasyfikowanych minimum 4 zawodników. Jeśli sklasyfikowano 3 lub 2 zawodników, to zawody zostaną uznane jako ogólnopolskie.
  3. Warunki udziału w zawodach
    1. W zawodach mogą brać udział modelarze posiadający ważną na dany rok licencję sportową modelarza lotniczego wydaną przez Aeroklub Polski.
    2. W zawodach ogólnopolskich zaliczanych do Pucharu Polski mogą brać udział młodzicy, juniorzy młodsi, juniorzy oraz seniorzy, którzy w ubiegłym roku zajęli w Mistrzostwach Polski i w Pucharze Polski w klasie F3A miejsca poniżej 6-tego, a w Pucharze Polski w klasie F3A-klub poniżej 2-go. Zapis ten dotyczy wyłącznie seniorów.
    3. Jeżeli w ramach jednej imprezy rozgrywane są zawody w klasach F3A i F3A Klub zawodnik może startować tylko w jednej z tych klas.
    4. W Mistrzostwach Polski juniorów mogą brać udział zawodnicy w wieku do 18 lat (brany jest pod uwagę tylko rok urodzenia).
  4. Przepisy techniczne i sportowe
    1. W klasie F3A- Klub obowiązują przepisy dla klasy F3A, które określa Kodeks Sportowy FAI w dziale 4c, część piąta, pkt. 5.1.1 do 5.1.13, z następującymi zmianami:
      1. W pkt 5.1.8 – figury centralne powinny być wykonywane pośrodku strefy akrobacji, natomiast figury zwrotne nie powinny przekraczać linii tworzących kąt 60° względem środka, po jego lewej i prawej stronie. Wysokość pionowa figur nie powinna przekraczać linii tworzącej kąt 60° względem poziomu. Dla modeli mniejszych niż standardowe modele F3A (2x2m) odległość wykonywania figur może być zmniejszona do ok.100m.
      2. W pkt.5.1.9 – każdy zawodnik ma prawo wykonania 4 lotów. Organizator może zmniejszyć liczbę lotów, ale informacja taka musi być podana przed rozpoczęciem pierwszej kolejki lotów, chyba że zmniejszenie to spowodowane jest pogorszeniem warunków atmosferycznych . Do klasyfikacji końcowej brana jest suma uzyskanych punktów po przeliczeniu na skalę 1000-punktową i odrzuceniu wyniku najsłabszego lotu.
      3. W pkt.5.1.10 – loty ocenia od 3 do 5 sędziów. W przypadku sędziowania przez 4 lub 5 sędziów wyniki najniższy i najwyższy zostają odrzucone.
      4. W pkt.5.1.13 – obowiązuje niżej podany program akrobacji , współczynniki trudności oraz opisy figur:

        Wszystkie figury akrobacji powinny rozpoczynać się i kończyć lotem poziomym prostolinijnym. Centralne figury muszą być rozpoczęte i zakończone na tym samym kursie, podczas gdy figury zawracające kończone są na kursie 180° w stosunku do ich rozpoczęcia. Jeżeli nie zaznaczono inaczej, rozpoczęcie i zakończenie figury musi odbywać się na tej samej wysokości. Położenie względem wysokości można regulować podczas manewrów skrajnych. Musi być zachowana podana kolejność i kierunek wykonywanych figur. Próbę wykonania danej figury zawodnik podejmuje tylko raz.

        W przypadku niepowodzenia zawodnik przechodzi do wykonania kolejnej figury, zachowując jej odpowiedni kierunek. Wykonanie figury w nieodpowiedniej kolejności lub w niewłaściwym kierunku skutkuje oceną zerową za daną figurę i zaprzestaniem sędziowania figur po niej następujących

1. START K=1

Model startuje samodzielnie z pasa w kierunku pod wiatr. Po nabraniu wysokości wykonuje zakręt o 90° „od siebie”, a następnie zakręt o 270° w przeciwną stronę, tak by leciał z wiatrem wzdłuż strefy lotów, po czym wykonuje dowolną figurę nawrotową (np. zakręt o 180°) by znaleźć się w kierunku pod wiatr. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Jeżeli model nie leciał zgodnie z opisem startu – 0 pkt.
  • Model przeleciał za linię sędziów – 0 pkt.
  • Za start przyznaje się tylko 0 lub 10 pkt.

2. WZNOSZENIE 45° Z PEŁNĄ BECZKĄ K=4

Model rozpoczyna wznoszenie pod kątem 45°, wykonuje pełną beczkę, po czym kontynuuje wznoszenie, a następnie przechodzi do lotu poziomego. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Nie został zachowany kąt 45° przed i po beczce
  • Beczka nie została wykonana dokładnie na środku wznoszenia
  • Nie został utrzymany kierunek lotu
  • W czasie wykonywania beczki obrót nie wyniósł dokładnie 360°

3. WYWRÓT K=2

Model wykonuje półbeczkę, a następnie pół pętli wewnętrznej do dołu i przechodzi do lotu poziomego na niższym poziomie. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Półpętla nie została wykonana bezpośrednio po półbeczce

4. DWIE BECZKI K=4

Model w locie poziomym wykonuje dwie pełne beczki bezpośrednio po sobie. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Beczki nie zostały wykonane bezpośrednio po sobie
  • W czasie wykonywania figury nastąpiła zmiana kierunku lub wysokości lotu
  • Podczas wykonywania figury obroty wzdłuż osi poziomej nie wynosiły dokładnie po 360°
  • Przed i po zakończeniu figury nie był widoczny odcinek poziomego prostoliniowego lotu
  • Obroty w czasie wykonywania beczek nie były wykonane z tą samą prędkością

5. PRZEWRÓT K=3

Model wykonuje pionowe wznoszenie i obraca się o 180° w prawo lub lewo przez skrzydło, przechodzi do pionowego nurkowania, a następnie do lotu poziomego. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Przed i (lub) po przewrocie tor lotu modelu nie był pionowy
  • Promień zwrotu przekraczał 1,5 rozpiętości skrzydła
  • Model nie wykonał zwrotu o 180°
  • Wejście i wyjście do figury nie nastąpiło na tym samym poziomie

6. DWIE PĘTLE WEWNĘTRZNE K=3

Model wykonuje dwie pętle wewnętrzne nakładające się na siebie. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Pętle nie były kołowe
  • Pętle nie nakładały się na siebie
  • Nastąpiła zmiana kierunku lotu

7. PÓŁ ODWRÓCONEJ ÓSEMKI KUBAŃSKIEJ K=2

Model wznosi się pod kątem 45°, wykonuje pół beczki, po czym wykonuje 5/8 pętli wewnętrznej i przechodzi do lotu poziomego. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Półbeczka nie była wykonana w połowie wznoszenia pod kątem 45°
  • 5/8 pętli nie było kołowe

8. LOT ODWRÓCONY K=3

Model z lotu poziomego wykonuje pół beczki, lot plecowy prostoliniowy i następne pół bczki. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Nie był widoczny prostoliniowy odcinek lotu przed i po figurze
  • Nie został utrzymany kierunek i (lub) poziom lotu
  • Przy wykonywaniu półbeczek nie był zachowany kąt 180°

9. IMMELMAN K=2

Model wykonuje pół pętli wewnętrznej do góry, następnie natychmiast półbeczkę i przechodzi do lotu poziomego na wyższym poziomie. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Półbeczka nie została wykonana bezpośrednio po półpętli

10. PĘTLA ZEWNĘTRZNA W DÓŁ K=3

Model wykonuje pętle zewnętrzną w dół. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Pętla nie była kołowa
  • Nastąpiła zmiana kierunku lotu

11. PÓŁ PĘTLI ZEWNĘTRZNEJ Z PÓŁBECZKĄ K=2

Model wykonuje pół pętli zewnętrznej w dół, następnie natychmiast półbeczkę. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Półbeczka nie została wykonana bezpośrednio po półpętli

12. ÓSEMKA KUBAŃSKA K=4

Model wykonuje 5/8 pętli wewnętrznej, nurkuje pod kątem 45°, wykonuje półbeczkę w osi symetrii figury, kontynuuje nurkowanie, wykonuje 3 pętli wewnętrznej, nurkuje pod kątem 45°, wykonuje półbeczkę w osi symetrii figury (miejscu wykonania poprzedniej półbeczki), kontynuuje nurkowanie i przechodzi do lotu poziomego. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Pętle nie były kołowe
  • Pochylenie toru lotu przed i po półbeczkach nie było pod kątem 45°
  • Nastąpiła zmiana kierunku lotu
  • Półbeczki nie zostały wykonane w tym samym miejscu
  • Pętle miały różną średnicę

13. PÓŁ PĘTLI KWADRATOWEJ W GÓRĘ Z PÓŁBECZKĄ K=3

Z model przechodzi do pionowego wznoszenia, wykonuje półbeczkę, a następnie przechodzi do lotu poziomego. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Promienie wejścia i wyjścia do pionowego wznoszenia nie były takie same
  • Półbeczka nie była na środku pionowego odcinka lotu

14. DWIE ZWITKI KORKOCIĄGU K=4

Model lecąc pod wiatr zmniejsza prędkość, utrzymywany z nosem podniesionym do góry do momentu przeciągnięcia i rozpoczęcia korkociągu. Korkociąg zawiera dwie pełne zwitki. Następnie model przechodzi do lotu pionowego w dół, po czym wyprowadzony jest do poziomu w kierunku w którym leciał przed rozpoczęciem korkociągu. Ocenę obniża się jeżeli:

  • Wejście do korkociągu nastąpiło nie w skutek przeciągnięcia lecz z autorotacji (model musi przed rozpoczęciem obrotów opuścić nos na skutek utraty prędkości zachowując przy tym poziome położenie skrzydeł)
  • Kurs lotu po zakończeniu figury nie został zachowany
  • Model nie wykonał dokładnie dwóch zwitek korkociągu
  • Za wykonanie zamiast korkociągu spiralnego lotu nurkowego zawodnik otrzymuje 0 pkt.

15. LĄDOWANIE K=1

Na zredukowanych obrotach model wykonuje zakręt o 180° i leci z wiatrem po czym wykonuje zakręt o 180° i ląduje pod wiatr w wyznaczonej strefie. Lądowanie jest zakończone gdy model przetoczy się 10m lub się zatrzyma.

  • Jeżeli model nie leciał zgodnie z opisem lądowania – 0 pkt.
  • Model wylądował poza strefą lądowania – 0 pkt.
  • Podczas lądowania zamknęła się którakolwiek goleń podwozia lub model skapotował
  • Za lądowanie przyznaje się tylko 0 lub 10 pkt.

Strefę lądowania wyznacza okrąg o promieniu 50 m lub pas o długości 100 i szerokości min. 10m – wg decyzji organizatora.

Wyłączenie odpowiedzialności

Pamiętaj!! Prezentowane tu praktyczne rozwiązanie może nie być jednakowo skuteczne dla Ciebie. Nie powinieneś go stosować bez wczesniejszej analizy, porównania z Twoim przypadkiem.
Więcej o Zasadach Korzystania

Do góry